YADDASHT b 1157 Chel Sale

داد

نشريه اجتماعي-اقتصادي

و پژوهشي-تاريخي




		ایمانول کانت میگفت: "هر عمل غیر انسانی که در حق کسی صورت می گیرد، انسانیت را در من از بین می برد." این امر اخلاقی موتور حرکت جامعه مدنی نوین است که دیگر نمی خواهد دنیایی را، که در آن هر پنج ثانیه یک کودک از گرسنگی می میرد، تحمل کند

	کتاب پيشنهادي

click

گر نه موشی دزد در انبار ماست، گندم اعمال چل ساله کجاست

خاموش-شاه های ایران ، و ساکت-سزارهای جهان (چیزی نزدیک به پانصد کنسرن که پنجاه و دو درصد تولید ملی جهان را ددمنشانه و خونبارانه در چنگ گرفته اند، دستادست میلیاردرهای چارسوی سپهر)، نه دولت های سامانیده و کارا، نه اپوزیسیون های بالنده و توانا، و نه آلترناتیوهای ملی-دمکرات راستینه و رزمنده را در کشورهای بالنده (رو به رشد) برنمی تابند. در دنبالیدنِ هنگامه ای نابسامان یا پرتنش یا "پات"، و در نبودِ دیوان سالاری یا دولتمندی کارای و مردمـــــــــی در خاورزمین نفتخیز، بیشترین سودها نهفته است: چه برای نهادهای توانمند بازاری-کاتوزی-سپاهی-مالی درمرزی، و چه برای تکابنگاه های نفتی-نظامی-مالی فرامرزی. در چند سده ی گذشته، بخش بزرگی از تاریخ ایران و کشورهایی مانند ما، نمایی بوده است از زمامداری این بنگاه هایِ وابسته به "شاه ها و شیخ ها و سزارهای" آشکار و ناآشکار. در سده ی خونین و پرتنش هیجده میلادی و در نبودِ دیوان سالاری پایدار و توانمند، سوداگران درون و برون مرزی دستادست موقوفه خواران، بسابیشتر بر یکان های اقتصادی و پهنه های بازرگانی و گذرگاه های استراتژیک چیریدند. در سده ی نوزده میلادی نیز، با بودنِ دولت مرکزی، هنگامه های نابسامان یا پرتنش یا "پات"، دنبالیدند. در این واره، ایل های زرهیده و مسلح از سوی دولت بریتانیا در جنوب، از دولت مرکزی بیشا می توانیدند و میدانکارانه زمامداری بیگانگان در جنوب، هم چون فرمانروایی همتاهایشان در شمال را پذرفت و تضمین می کردند. سده ی بیست وآغاز سده ی بیست و یک میلادی نیز کمابیش بازخوانی همان رویدادهاست: نه در واره ی پهلوی ها، و نه در برش ولایی ها، ایران از پایایی اجتماعی-اقتصادی و بالایی شتابان و درازگاه برخوردار نبود. برآیند ناتوانی های پهلوی ها، ناآرامی های دهه ی بیست و پنجاه خورشیدی، و بازتاب ناکارایی های ولایی ها، تنش های پیاپی درمرزی و فرامرزی چند دهه ای بود و ناکامی ها و ناداری های توده های میلیونی

ما در این انبار گندم می کنیم

گندم جمع آمده گم می کنیم

می نیندیشیم آخر ما بهوش

کین خلل در گندم است از مکر موش

گر نه موشی دزد در انبار ماست

گندم اعمال چل ساله کجاست

بهمن نود و هشت

>>Twitter

>>

>>

اصل چهل و چهار قانون اساسی: پایه ای برای مصادره ی دارایی هایِ به یغما رفته ی توده ها از سوی بازاریان بزرگ، بنیاد-موقوفه خواران فربه، پاسداران بلندپایه، و نوسوداگران مالی-مونتاژی در "خلافت نفتی" ایران

نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار است. بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری، بیمه، تأمین نیرو، سدها و شبکه ‏های بزرگ آبرسانی، رادیو و تلویزیون، پست و تلگراف و تلفن، هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راه ‏آهن و مانند اینها است که به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است. بخش خصوصی شامل آن قسمت از کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات میشود که مکمل فعالیتهای اقتصادی دولتی و تعاونی است

از اصل ۴۵ قانون اساسی: پایه ای برای بازپس گرفتن دارایی های تاراج شده ی مردم ایران از دست اندرکاران سامانه ی ولایی

انفال و ثروتهای عمومی از قبیل زمینهای موات یا رها شده، معادن، دریاها، دریاچه ها، رودخانه ‏ها و سایر آبهای عمومی، کوه‏ها، دره‏ ها‏، جنگلها، نیزارها، بیشه های طبیعی، مراتعی که حریم نیست، ارث بدون وارث، و اموال مجهول ‏المالک و اموال عمومی که از غاصبین مسترد میشود

چهار ستون اقتصادي سامانه ولايي که صدها و بلکه هزارها ميليارد دلار سرمايه هاي مردمی را در درازنای چند دهه به جیب زده یا بر باد داده اند، نزديک به هشتاد درصد اقتصاد ايران را زيردست دارند. اين جهار نيرو عبارتند از بازرگانان بزرگ، بنياد-موقوفه خواران فربه، پاسداران بلندپایه، و نوسوداگران مالی-مونتاژی در درون سامانه ی ولايي. دستياران نهان و نانهان برون مرزي آنان نيز بویژه انحصارهاي نفتي-نظامی-مالی بين المللي هستند. سرکوب گستاخانه و خونبارانه ی جنبش هاي زنان و جوانان و روشنگران، و ویژگان کارگران و مزدبگبران و رنجبران، از سوی "خلفای نفت ایران" پوششي است براي اين چپاول کم پیشنه و همه سويه

????? ??? ?? ?? ???? ???
? ???? ?? ??? ???? ???

?? ???? ?? ???? ????? ???
???? ?? ? ????? ???? ???

????? ??? ??? ???? ??
???? ?? ? ??????? ??? ??