داد

click

نشريه اجتماعي-اقتصادي

و پژوهشي-تاريخي

clickتکان های تازه ی توده ای، «راهکارطلبی» ها و «تضمین خواهی» های نوین

علیرغم «مهندسی انتخابات»، رویکردهای «مطالبه محور» و اعتراضی در کوران انتخابات شوراها و ریاست جمهوری در سراسر ایران، از آن میان در اصفهان و شیراز، نشان دادند که خیزش هشتاد و هشت و «گفتمان های مردمی» هنوز زنده اند و از توان کمابیش مطلوبی برای سازماندهی های نوین برخوردارند. تکان های تازه ی توده ای، خواسته یا ناخواسته در موزاییک سیاسی ایران دگرگونی هایی پدید آورد، و بویژه، دو نیروی اقتصادی را به چالش کشید

در این مرحله مهم ترین مسئله فعالان سیاسی و مدنی و صنفی مطالبه محور در رابطه با فرایند انتخابات این است که نامزدهایی که از برخورد مفهومی، گامی فرا نهاده و به طور مصداقی شعارهایی را مطرح کردهاند، چه راهکارهای عملی و مهندسی شدهای برای تحقق این وعده ها دارند؟ همچنین مخاطبانشان چه تضمین و اعتمادی برای عمل به این راهکارها میتوانند داشته باشند؟ در دوران انتخابات ، فضای جامعه به طور نسبی بازتر میشود و نیاز به اخذ رای ، ارتباط دولتمردان یا طالبان قدرت و مسئولیت با مردم را فعالتر و شفافتر میکند. اما تجربه تلخ جامعه ایران بیانگر بسته شدن و یا کانالیزه شدن این ارتباط پس از کسب قدرت است. معمولاً مسئولان پس از انتخاب شدن، رتق و فتق امور را در محیطها و فضاهای محدود و غیر شفاف و به دور از نگاه افکار عمومی - به عنوان صاحبان و میزبانان ونه میهمانان این کشور - انجام میدهند

برگرفته از بیانیه دوم «گفتمان های مطالبه محور» در کوران خیزش هشتاد و هشت

علیرغم «مهندسی انتخابات»، رویکردهای «مطالبه محور» و اعتراضی در کوران انتخابات شوراها و ریاست جمهوری در سراسر ایران، از آن میان در اصفهان و شیراز، نشان دادند که خیزش هشتاد و هشت و «گفتمان های» مردمی هنوز زنده اند و از توان کمابیش مطلوبی برای سازماندهی های نوین برخوردارند. تکان های تازه ی توده ای، خواسته یا ناخواسته در موزاییک سیاسی ایران دگرگونی هایی پدید آورد، و بویژه، دو نیروی اقتصادی را به چالش کشید: از یک سو باند امنیتی-دولتی ها (احمدی نژاد-مشایی ها) را عملا از بخشی از پهنه های سیاسی بیرون راند، و از دیگرسو به باند سپاهی-بنیادی ها (جلیلی-قالیباف ها) آسیب هایی رساند. بیهوده نیست که پس از این شکست مرحله ای، همانا از دست دادن «بخشی» از نهادهای «نان و آب دار» دولتی، آنان شوراهای مردمی را بیش از پیش نشان گرفته اند. پیرامون چگونگی رده بندی «نیروهای مردمی و مردم ستیز» در شوراها هم اکنون نمی توان داوری کرد.

انتخابات ریاست جمهوری و بیرون آمدن حسن روحانی از صندوق های رای اما نشان دادند که دار و دسته ی «بازاری-لیبرال» ها، در ستیز با باندهای «امنیتی-دولتی» و «سپاهی-بنیادی» (آگاه از ناخشنودی توده ها از رویکردهای چند سال گذشته ی کودتاچیان، و با «تمـــــــــــــــــرکز هدفمند!!!» بر پایان بخشیدن به تحریم ها برای دستیابی به سهم پیشین در «رانت های نفتی-گازی»)، به یک پیروزی مرحله ای دست یافته است. هماهنگی آشکار میان پراگماتیست ها (به سخنگویی رفسنجانی) و اصلاح طلب ها (به نمایندگی خاتمی)، و نیز همراهی ناآشکار موتلفه ای-بازاری ها با آنان (علیرغم گرایش بخشی از آن ها به ولایتی)، زمینه ی این دگردیسی را فراهم ساخت. در این جریان به گمان فراوان کنسرن های جهانی، و از آن میان غول های نفتی-مالی که چشم به راه قراردادها و سرمایه گذارهای «نان و آب داری» همچون دوره ی «سردار سازندگی» و «دولت اصلاح طلبان» هستند، نقش داشتند.

برای آن که نشان دهیم امروز نیز چون دیروز، همدستی پراگماتیست-اصلاح طلب ها و موتلفه ای-بازاری ها، به بن بست های دولت های رفسنجانی-خاتمی (همچون دولت کوتاچیان) خواهد انجامید، لینک چهار ارزیابی را در پایان نوشتار آورده ایم تا شاید پاره ای تاریکی ها، روشن گردند.

این برش «هنگامه ی بسیار مطلوبی!!!» است برای سازماندهی شتابان، اما هشیارانه ی جنبش

این هم پیامی به سیاست ورزان و کنشگرانی که به راستی به «پایینی ها» یا «مستضعفین» و «گفتمان های مردمی» میاندیشند: سیاست چیزی نیست جز گویش فشرده ی اقتصاد. این آن چیزی است که «زراندوزان» ایران و جهان هزاره هاست که می دانند، و «رنج انبانان» ده هاست که می خوانند. برای پرهیز از بازخوانی شکست های پیشین و افتادن به دام «زراندزوان»، و بویژه برای یاری دادن به «نود و نه درصدی ها»، می بایست آگاهانه و هشیارانه «ترفندهای سیاسی-اقتصادی» را برکشاند، آنان را شتابان به کنشگران جنبش های کارگری و دانشجویی و زنان منتقل نمود، و بر پایه های آن، «نیروی سامانیده ی سترگی!!!» برای تحقق آرمان های دیرینه ی مان، همانا استقلال و آزادی و عدالت اجتماعی، پدید آورد.

این برش «هنگامه ی بسیار مطلوبی!!!» است برای سازماندهی شتابان، اما هشیارانه و «غیـــــــــرزنجیره ای» رزمندگان ملی-دمکرات در کارخانه ها و شوراها و دانشگاه ها و آموزشگاه ها و دیگر یکان های اجتماعی-اقتصادی. در این زمینه آنچه احمد کسروی پیرامون جایگاه نیروهای مبارز و دمکرات در سازماندهی خیزش های مردمی نگاشت، امروز نیز صادق است: "رشته ی کارها در دست آنان (انجمن ها) بود ... آنان نیک می دانستند که خودکامگی از میان نرفته و تنها نام مشروطه نتیجه ای در برنخواهد داشت و باید نیرو بسیجید و برای نبرد آماده گردید. نیک می دانستند که اگر مردم را بخود رها کنند، کم کم سست گردیده و از جوش فروخواهند خواست."

"جنگ کوسه ها" و بهره برداری "ابزاری" از توده ها

ریاکاران بازاری-روحانی-سپاهی ثروتمند و «رانت خواری» که امروزنیز چون دیروز ریاکارانه پشت "نظام" و "مبارزه با دشمنان انقلاب" موضع می گیرند تا "انحصارطلبی" و "استکبار" خود را بپوشانند، مانند آغاز انقلاب، نه رقیبان "ضد انقلابی"، بلکه بیشتر، رقیبان توانمند و سامانمند "انقلابی" را نشان گرفته اند. آماج آنان، "سوار شدن" بر جنبش است در برش "گذار"، و پس از "عبور از بحران"، (و با تکیه به منابع مالی گسترده در داخل و پشتیبانی از خارج)، ساختن "الترناتیو کوچک و قابل کنترلی" است از "غیرخودی ها"، در موزاییک اقتصادی-اجتماعی-سیاسی-فرهنگی آینده ی "ولایی" یا "غیرولایی". و اینجاست "نقطه ی کلیدی" در برش "گذار": آیا نیروهای مردمی از "جنگ کوسه ها" بهره برداری "ابزاری" می کنند و "بابک وار" پرچم جنبش را به دست می گیرند، و یا باز هم چون دهه ها و سده های پیشین، "کوسه" هایی از تبار نوبختیان و برامکیان هستند برنده ی این نبرد تاریخی.

و این هم پرسش ما از مدعیان «وفاداری» به مردم: چرا زندانيان سياسي و آزاديخواهان سرکوب شده و مي شوند؟ خواست های آنان چیست که به سرکوب و کشتار آن ها از سوی دزدان ولایی و دزدان دریایی می انجامد؟ آیا مدعیان نوین سیاسی در نظام ولایی، به راستی به «عهدی» که با مردم بسته اند «وفادار» خواهند ماند، یا «مردم مورد نظر آنان» امروز نیز چون دیروز، «بالایی ها» هستند؟ خیزش هشتاد و هشت، «بيانيه گفتمان هاي مطالبه محور»، و رزمندگان دیروزین و امروزین چه می خواستند و چه می خواهند؟ آیا مدعیان تازه ی «تغییرات»، می خواهند یا می توانند خواست های «پایینی ها» را برآورند؟

برنامه و راهکاری از خیزش هشتاد و هشت، بيانيه های گفتمان هاي مطالبه محور

بند یکم: به رسمیت شناختن فعالیت «همــــــــــه احزاب، انجمنها، اتحادیه ها، شوراها!!!» و «حق تشــــــــــکل!!!!» (و نه سرکوب پیاپی) برای دانشجویان، معلمان، کارگران، قومیتها، اقلیتها، نویسندگان، پرستاران، هنرمندان، دگراندیشان، روزنامه نگاران، بازنشستگان، کسبه، وکلا، زنان خانه دار، متخصصان، کارفرمایان، بیکاران.

دوم: سعی در جهت «انتقال مالکیت!!!» سازمانهای اقتصادی وابسته به نهادها، بنیادهای بزرگ اقتصادیِ غیردولتیِ وابسته به حکومت، و شرکتهایی که به طریق رانتی به برخی مسوولان واگذار شده (شرکتهای شبه دولتی – خصوصی) به بخش عمومی و مردم، با نظارت مردمی

سوم: محور قرار گرفتن تولید داخلی و ایجاد اشتغال، جلوگیری از واردات بیرویّه و برخورد کارشناسی با واردات و صادرات

چهارم: استقلال مدیریت صندوق ذخیره ارزی کشور از دولت و سپردن آن به مجلس

پنجم: جلوگیری از تخصیص هر نوع اعتبار خارج از بودجه رسمی و شفاف کشور و حذف ردیفهای گوناگون بودجه ای نهادهای مختلف تبلیغی، اعانه ای و روحانیت که باید مستقل از دولت باشند

بخش مربوط به راهکارطلبی و تضمین خواهی

در این مرحله مهم ترین مسئله فعالان سیاسی و مدنی و صنفی مطالبه محور در رابطه با فرایند انتخابات این است که نامزدهایی که از برخورد مفهومی، گامی فرا نهاده و به طور مصداقی شعارهایی را مطرح کردهاند، چه راهکارهای عملی و مهندسی شدهای برای تحقق این وعده ها دارند؟ همچنین مخاطبانشان چه تضمین و اعتمادی برای عمل به این راهکارها میتوانند داشته باشند؟ در مواردی که این وعدهها مستقیماً در حوزه اختیاراتشان قرار ندارد ، چه راهکاری را برای تحقق این شعارها ارائه میکنند؟ و بالاخره مخاطبان شان را چگونه به تحقق این مطالبات ، مطمئن می سازند و به آنان اعتماد میبخشند؟

دیدارها و گزارش دهی ادواری به افکار عمومی

در دوران انتخابات ، فضای جامعه به طور نسبی بازتر میشود و نیاز به اخذ رای ، ارتباط دولتمردان یا طالبان قدرت و مسئولیت با مردم را فعالتر و شفافتر میکند. اما تجربه تلخ جامعه ایران بیانگر بسته شدن و یا کانالیزه شدن این ارتباط پس از کسب قدرت است. معمولاً مسئولان پس از انتخاب شدن، رتق و فتق امور را در محیطها و فضاهای محدود و غیر شفاف و به دور از نگاه افکار عمومی - به عنوان صاحبان و میزبانان ونه میهمانان این کشور - انجام میدهند.

بر این اساس میبایست این مطالبه جدی را مطرح کرد که گزارشدهیهای ادواری ، منظم ، شفاف و صادقانهی رئیسجمهور به ملت و در جریان قرار دادن آنها از سیر پیشبرد امور، مراحل آن و مطرح کردن موانع پیش روی ، توقعمردم را عینی میکند، آنان را در حل مشکلات سهیم میسازد.

و این هم چهار ارزیابی برای روشن ساختن پاره ای تاریکی ها در «نظام ولایی»

سه نیروی پاسدار نظام

http://www.b-arman.com/html/mianeroha.html

پاسخ شرکت در انتخابات استصوابي، ماندن بر بالاي سناي اسلامي یا نهاد حل اختلاف

http://www.b-arman.com/html/rafsajani_majma.html

اصلاح طلبان ساخته و پرداخته ی "کبوترها" (و نه "بازهای" امریکایی، یا گروه احمدی نژاد-مشایی) چه می کنند

http://www.b-arman.com/html/yaddasht_9_khatami.html

"ولایت مطلقه"، "ولایت عامه" و خیابان های "رشک برانگیز" ایرانی

http://www.b-arman.com/html/khizesh__8.html

 

click

>>Twitter

>>

 click

>>

 click

 

click
click
click
click
click
click

ایمانول کانت میگفت: "هر عمل غیر انسانی که در حق کسی صورت می گیرد، انسانیت را در من از بین می برد." این امر اخلاقی موتور حرکت جامعه مدنی نوین است که دیگر نمی خواهد دنیایی را، که در آن هر پنج ثانیه یک کودک از گرسنگی می میرد، تحمل کند

کتاب پيشنهادي

اصل چهل و چهار قانون اساسی: پایه ای برای مصادره ی دارایی هایِ به یغما رفته ی توده ها از سوی بازاریان بزرگ و بنیاد-موقوفه خواران فربه و پاسداران بالا جایگاه در درون نظام ولایت فقیه

نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی با برنامهریزی منظم و صحیح استوار است. بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری، بیمه، تأمین نیرو، سدها و شبکه‏های بزرگ آبرسانی، رادیو و تلویزیون، پست و تلگراف و تلفن، هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راه‏آهن و مانند اینها است که به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است. بخش خصوصی شامل آن قسمت از کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات میشود که مکمل فعالیتهای اقتصادی دولتی و تعاونی است

از اصل ۴۵ قانون اساسی: پایه ای برای بازپس گرفتن دارایی های تاراج شده ی مردم ایران از دست اندرکاران سامانه ی ولایی در سی سال گذشته

انفال و ثروتهای عمومی از قبیل زمینهای موات یا رها شده، معادن، دریاها، دریاچهها، رودخانه‏ها و سایر آبهای عمومی، کوه‏ها، دره‏ها‏، جنگٌلها، نیزارها، بیشههای طبیعی، مراتعی که حریم نیست، ارث بدون وارث، و اموال مجهول‏المالک و اموال عمومی که از غاصبین مسترد میشود

سه ستون اقتصادي سامانه ولايي که در درازاي سي سال نزديک به هفتصد ميليارد دلارسرمايه هاي ملي را بر باد داده اند، نزديک به هشتاد درصد اقتصاد ايران را زير کنترل دارند. اين سه نيروعبارتند از تجار بزرگ، بنياد-موقوفه خواران فربه و پاسداران بالا جايگاه در درون نظام ولايي. دستياران برون مرزي آنان نيز انحصارهاي مالي-نظامي-نفتي بين المللي هستند.سرکوب جنبش هاي زنان و جوانان و کارگران و روشنگران، پوششي است براي اين چپاول همه سويه

 click

click
click
click
click
click
click
click
click
click
click
click

 
click

click
مترسک هاي سياسي، امپراتوري هاي ولايي، و يک راهکار
click
هر که با بازار دربيافتد، ورمي افتـــــــــــــــــــــــــــــد
click
آيا عربستان، ايران را چون پاکستان خواهد بلعيد
click
کنشگري و برنامه گرايي در نبرد با خلافت خرافه گرا
click
کنکاشي از ديروز براي امروز: تو اگر به خويش باور بياوري
click
دورخيز تازه، اين بار براي کودتاي «قانوني» و آشکار
click
به اين «کابوس ولايي» مي توان پايان داد
click
کشاکش ميان بيت رهبري، اتاق بازرگاني و دولت کودتا
click
بدون فروپاشي «نظام انگلي-وارداتي» در بر پاشنه پيشين مي چرخد
click
چرا ابلاغ قانون ديگري توسط لازيجاني به جاي احمدي نژاد
click
عليرغم «تحريم هاي پرترفند»، واردات بيشتر و سود افزونتر دلالان
click
تنش هاي منطقه اي چه آماج هايي را پي مي گيرند
click
به بهانه بمب گذاري، «اشغال يک شهر بزرگ» در امريکا
click
راهي جز اعتصاب و تجمع کارگران باقي نمانده است
click
نمي گذاريم اموال مان توسط آستان قدس به يغما رود
click
جنگ «پارلمان بازار» و «باند پينوشه ريشدار» در آستانه انتخابات
click
آيا لندن خواب «ديکتاتور» تازه اي در ايران مي بيند
click
خيانت هاي نوين «ميهن فروشان ولايي» در صنايع دريايي
click
خام فروشي نفتي-گازي به جاي سرمايه گذاري در صنايع ماشين سازي
click
اسقف اروپايي: بگذاريد سگان يکديگر را پاره کنند
click
روشنگري تکان دهنده نشريه آلماني درباره بمب گذاري ها و نقش سران
click
کارگران ايران: ما اين ننـــــــــــــــــــگ را تحمل نخواهيم کرد
click
اعلام موجوديت جنبش آزاديخواهان صنعت نفت و هسته هاي رزمنده
click
در آستانه انتخابات بر گرد سه خواست پايه اي نيرو بسيجيم
click
کنسرن هاي مالي-نفتي نظامي در کشورهاي رو به رشد «نوکر» مي خواهند
click
ترفندها و تزويرهاي «خلافت گرايان» درون و برون مرزي
click
انتخابات رياست جمهوري بي ترديد آبستن رخدادهاي حساسي خواهد بود
click
بزرگترين پايگاه درياي-هوايي جهان، و هشياري و امادگي ما
click
بازي بالايي ها براي گرم کردن تنور انتخابات و راهکارهاي توده اي
click
اخوان المسليمن هاي مصر در گدار ولايي ها گام مي نهند
click
جنون استعمارگري خطــــــــــري براي ايران و جهان
click
نيرد وارد برش نويني مي شود. پيش به سوي سازماندهي سراسري
click
جان زندانيان سياسي در خطر است. به ياري آنان بشتابيم
click
ترفند “رژيم فقها” و “دزدان ولايي” را مي توان خنثي کرد
click
چرا سلول انفرادي براي ستــــــــــــوده هاي ايران
click
چگونه اشرافيت نوين روحاني در ايران شکل گرفت
click
جنبش رو به رشد کارگري و توطئه هاي دزدان ولايي
click
جامعه ي ما آتش فشاني است خاموش
click
نبردهاي تير و مرداد: به اين رزمندگان مي توان باليــــــــــــــــد
click
مي خواهيم و مي توانيم ميهن خود را با قدرت از اين مهلکه نجات دهيم
click
از نهرو ها و ناصرهاي مردمي تا خامنه اي هاي ضدمردمي
click
دزدان دريايي در منطقه چه مي کنند و چه مي خواهند
click
از بهاري که گذشت پيداست، اين سال براي نيروهاي ملي و دمکرات نيکوست
click
وظايف سنگين نيروهاي ملي-دمکرات و جنبيش کارگري
click
طرحي براي برون رفت از بحران که مي توان بر گرد آن نيرو بسيجيد
click
جنگ افروزان جهاني و هيروشيماهايي که مي توانند بازخواني شوند
click
خيانت “اشرافيت” روحاني شيعه به منافع ملي را پاياني نيست
click
پيمان استراتژيک افغانستان و جنگ براي چيرگي بر بازارهاي آسيا
click
از “يک درصدي” هاي امريکايي تا “يک درصدي” هاي ايراني
click
چرا زبان اسانلو و اسانلوها را مي برند
click
فريادهاي فروهر در خيزش اسلام شهر: ضدانقلاب سران جمهوري اسلامي اند
click
کساني که “مال حلال” گرد آورده اند، با کارگران چه مي کنند
click
سه ترفند براي به بيراهه کشاندن و سرکوب نمودن جنبش رو به رشد
click
از “بهار عربي” تا “بهار نفت و خون” در کشورهاي نفت خيز
click
دريغ است ايران که ويران شود: بايد کاري کنيم کارســـــــــتان
click
آن گاه که دزدان بر سر “رانت نفت” به جان هم مي افتند
click
سفرهاي نوروزي نمايي از دگرديسي هاي اجتماعي-فرهنگي در ايران
click
رفسنجاني پس از خاتمي در “نظام” جاسازي تازه مي شود
click
نبردهاي اسفند ماه رژيم را به سوي حکومت نظامي آشکارتر کشانده است
click
الگويي براي زنان امروز و فرداي ما: “شخصيت سال” از شيلي
click
کرديه ها و ستوده ها، پيشاهنگان زنان ايران
click
در پشت پينوشه هاي ريش دار و بي ريش چه کنسرن هايي پنهان اند
click
خاتمي و انتخابات:  از کوزه همان برون تراود که در اوست
click
ايران اکونوميست به چه “جنايت” هايي اعتراف مي کند
click
هنري کيسينجر: اگر نفت را کنترل کنيم، ملت ها را کنترل کرده ايم
click
راهي دشوار براي بازسازي بازارهاي همگراي منطقه اي
click
چه دست هايي در خليج فارس بحران مي آفرينند
click
خيزش دوم آرام آرام خود مي نمايد
click
رفسنجاني و علائم انقلاب مشروطه ي تازه
click
تنها يک قلم: 850 هزار دلار براي “کشتن” جنبش وال استريت
click
تکــــــــــــــــان دهنده است، اما واقعيت دارد
click
از جنبش جهاني بياموزيم: فراخوان اعتصاب عمومي اتحاديه هاي کارگري

  • يادداشت هاي پيشين
  • يک اعتراف، يک نگاه، و يک پرسش
  • خيزش 88

    منتشر شد و به گونه پي دي اف در دسترس خوانندگان است

    click